Chapter Five

2.3K 62 3
                                    

Baby, nasaan ka ba?

Patuloy parin akong nag iikot at hinahanap ang anak ko.

Naiiyak na ako sa pangamba kasi kung anu-ano nang pumapasok sa isip ko.

I prayed for my daughter's safety and continued searching for her.

Tumigil muna ako at inilibot ang aking mga mata.

Isa isa kong tiningnan ang mga tindahan at nagbabakasakaling baka nandoon lang ang anak ko at na engganyo sa mga laruan.

Tindahan ng mga laruan, cotton candy at iba pang pagkain ang nandoon. Hindi sadyang napabaling ang aking tingin sa nagbebenta ng ice cream.

Mayroong dalawang bata ang nakaupo sa gilid ng tindero. At hindi ako nagkakamaling anak ko ang isa sa mga iyon.

Lakad takbo ang ginawa ko upang madaling makalapit sa kanila.

When I got nearer, I confirmed that it's really Persephone.

"Amory Persephone!"

Tawag ko sa kanya nang makalapit ako.

"Mommy!"

Patakbo rin siyang papunta sa akin at niyakap ko ito ng mahigpit.

"Oh my god, baby! Thank God!."

Tahimik kong pasasalamat sa diyos.

"Why are you here baby? I was worried! Yaya fely is worried too."

Sabi ko nang kalasin ko ang yakap ko sa kanya at hinawakan siya sa magkabilang braso.

"I'm sorry, mommy. I followed the guy with bubbles and I don't know how to go back to yaya fely anymore."

Sabi niya na parang naiiyak na.

Bumuntong hininga ako at hinalikan siya sa noo.

"Please don't do that again sweetheart. I was really worried for you."

Malumanay na sabi ko sa kanya.

"Don't worry, mommy. Uncle Zac bought me icecream."

"Who?"

Tinuro niya ang lalaking nasa tabi ng tindero ng icecream katabi ng bata.

And I just realized, sila din iyong nakasalubong ko kanina noong nadapa ang bata.

"Come, mommy. I have a new friend. His name is Soren."

She pulled my hand and brought me to where her friend is sitting.

"She's my mommy! Her name is Olympia Xariah, and mommy, this is uncle Zac and my friend, Soren."

Pagpapakilala ng anak ko sa mga taong nasa harap namin.

Naiilang kong tiningnan ang lalaki dahil matiim itong nakatitig sa akin.

"U-hm, m-may I know how she got here?"

Tanong ko kay Zac.

"She said she followed the guy who played bubbles and then she got lost. I kept her here and I was about to call the security."

A sigh of relief escaped from my mouth.

"T-thank you, for looking out of my daughter."

Bakit ka ba nauutal!

Kinakabahan ako sa titig na ibinibigay niya sa akin. Hindi ko alam kung ganyan lang katalim ang mga mata niya dahil para akong pinapagalitan nito.

Tumango ito.

Tiningnan niya ang mga bata sa harap namin kaya napabaling din ako doon. Nag uusap rin ang dalawang bata na akala mo ay matagal ng magkakakilala.

"I know you will do the same if it happened the other way."

"Of course."

Akala ko iyon na ang katapusan ng pag uusap namin nang inilahad niya ang kamay sa akin.

"Zacreus."

Tiningnan ko ang malaki niyang kamay bago tinanggap.

"Oly."

Kakaibang elektrisidad ang naramdaman ko noong nagdaop ang aming palad lalo na nang nagtama ang aming tingin kaya binawi ko rin kaagad ang kamay ko.

Hindi ko ko alam kung naramdaman din niya iyon na sana'y wag naman.

Sa hindi ko maintindihan ay malakas ang kabog ng aking dibdib kung kaya't bumaling na ako sa anak ko upang ayain mg umalis.

"Baby, let's go."

Tumango naman ang anak ko at nagpaalam sa bagong kaibigan.

"Good bye Soren. And thank you uncle Zac for the icecream." Tapos humalik pa ito sa pisngi Soren. Akala ko'y iyon na 'yun ngunit lumapit rin ito kay Zacreus.

I think Zacreus already know what my daughter wants so he bent down to her level and let her kiss his cheeks too.

"Your stubble tickles, uncle Zac. You should remove it."

"Persephone." Saway ko sa anak ko.

"You think so? You think I will look good without it?"

"Yes! Uncle Zac!."

Tumaas ang gilid ng labi ni Zacreus at nangingiti sa anak ko.

Humagikhik naman ang anak ko.

"Let's go, mommy. Bye, Soren. Bye, uncle Zac!."

Nag flying kiss pa ang anak ko bago tumalikod.

"She's cute. How old is she?"

Tanong ni Zacreus na parang naaliw sa anak ko.

"She'll turn five in a few months."

"Thank you, again." Pasasalamat ko ulit.

Tumango ito sa akin. Hinawakan ko ang kamay ng anak ko ngunit bago paman ako makahakbang ay bumaling ako ulit sa kanya.

"If you have time, you can go to the restaurant with Soren. I'll treat you guys."

Ngumisi siya sa akin bago sumagot. "I won't say no to that."

I smiled a little though my heart is really weird for beating so fast so I turned to continue walking.

Nakahinga ako ng maluwag nang malayo na kami sa kanila.

Pinagsabihan ko kaagad si Persephone na huwag basta bastang lumayo.

Kaagad namang niyakap ni yaya fely ang alaga niya at naiyak pa ito ulit.

Napag desisyonan ko na ring magpasundo sa driver namin tutal mukhang ayaw naman na maglaro ni Persephone.

Pagkarating sa bahay ay kaagad niyakap ni mommy at daddy ang apo nila. Sa pagpapanic ni yaya fely natawagan niya pala si mommy at ayon nga, labis ring nag alala ang mga ito.

Nakwento rin ng anak ko ang tungkol kina Zacreus at binida naman nito ang bagong kakilalang kaibigan.

Hinayaan ko muna ang anak ko sa baba at umakyat muna ako sa kwarto.

Umupo ako sa kama at sumandal sa head board ng kama.

Meeting Zacreus was weird. Even the first time I saw him in the restaurant. I am always nervous looking at him but the thing is, I am not nervous, I was---I don't know.

I smiled with the thought of my daughter kissing him in his cheeks.

My daughter looked so small since Zacreus was about I think six feet and two inches.

I sighed and just decided not to think about the idea that my head is giving me.

And then images of him and Katya the other day came across my mind.

Napatigil ako't napailing.

The last thing I want right now is another issue.

Don't wanna go back to that misery anymore.

A woman's dream Where stories live. Discover now